"Γεια σου, Ρούσ, αγαπητέ μου." Ανάλυση του ποίηματος S.A. Yesenin

Ο Σεργκέι Έσενιν, ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους ποιητές των αρχών του 20ου αιώνα, αφιέρωσε ένα τεράστιο αριθμό λυρικών έργων της Ρωσίας, του λαού, της φύσης και του τρόπου ζωής. Έπρεπε να επισκεφτεί διάφορες χώρες, όπου όλα ήταν πολύ καλύτερα εξοπλισμένα, αλλά πάντα έχασε την παρθένα πατρίδα του και σίγουρα επέστρεψε. Για αυτόν, ο Ρους ήταν πάντα η ενσάρκωση των τεράστιων εκτάσεων των αγρών και των δασών, των σκονισμένων δρόμων και των αγροτικών χωριών με καταλήψεις.

"Γεια σου, Ρούσ, αγαπητέ μου." Ανάλυση του ποιήματος του Ιεσενίν

Ο ποιητής Yesenin δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδεαλιστής, είδε ότι υπήρχαν πολλές αδυναμίες στη χώρα του, αλλά συγχρόνως την συγχωρούσαν για την ατέλεια, την τυραννία και τη βραδυπορία των γαιοκτημόνων, τη συνεχή μεθυστικότητα του λαού και της πίστης, που χτίστηκαν με απόλυτη πίστη σε έναν δίκαιο και καλό βασιλιά. Αυτή η αγάπη, που περιέγραψε στο διάσημο έργο του "Πήγαινε, εσύ, Ρωσία, αγαπητοί μου", αναλύοντας το οποίο, μπορείς να πεις με βεβαιότητα ότι ήταν αγενώς ερωτευμένος με την πατρίδα του όπως ήταν. Έχοντας την ευκαιρία να ζήσει στο εξωτερικό, προτιμούσε να επιστρέψει να πεθάνει μόνο στη Ρωσία.

Το 1914 ο ποιητής έζησε ήδη στη Μόσχα και μέχρι τότε ήταν αρκετά διάσημος. Ήταν αυτή τη στιγμή στο κεφάλι του γεννήθηκαν οι όμορφες γραμμές του ποιήματος "Πηγαίνετε, εσείς, η Ρωσία, αγαπητέ μου." Αναλύοντας τη ζωή του Ιεσενίν, μπορεί να φανεί ότι οι μεγάλες πόλεις του έφεραν μια τρομερή λαχτάρα για το παρελθόν, όταν ήταν απλό αγόρι Ριαζάν από συνηθισμένους αγρότες, ελεύθερους και ασυνήθιστα ευτυχισμένους.

Ιερός Ναός

Στα όνειρα και τις σκέψεις του, περιπλανάται πάντα μέσα από τα ατελείωτα πράσινα λιβάδια, αναπνέοντας καθαρό αέρα με απόλυτη απόλαυση. Ολόκληρη η πατρίδα του συνδέθηκε με ένα μεγάλο, φωτεινό και καθαρό ναό που μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή ενός ταραγμένου περιπλανώμενο και να το επιστρέψει στις αληθινές πνευματικές αξίες. Ο Yesenin προσδιόρισε τον εαυτό του με τους "zaozhim bogomolets", οι οποίοι επέστρεψαν στη γη του για να τον πηδήξουν βαθιά και, αφού έκαναν τόσο απλό, παραδοσιακό για τη ρωσική λατρεία, πήγαν και πάλι σε ξένες χώρες.

Θεωρεί την προ-επαναστατική Ρωσία ως ενιαίο ναό, αυτό τονίζεται από τις λέξεις "καλύβες - στις εικόνες της εικόνας". Και τότε ο ποιητής δεν μπορεί παρά να περάσει από τη φτώχεια και τον πρωτόγονο τρόπο ζωής: "Οι λεύκες τραγουδούν αχνά στο χαμηλό άκρο του χωριού".

Ρανουνίτσα

Σε μια ειλικρινή αγάπη για την εγχώρια γη Yesenin πάντα και παντού παραδέχεται. "Goy, Rus, αγαπητός μου" - έτσι αναφέρεται στο ποίημά του, γι 'αυτόν είναι σαν ένα στενό πρόσωπο. Το έργο αυτό συμπεριλήφθηκε στην πρώτη συλλογή ποιημάτων Esenina, η οποία ονομάστηκε "Radunitsa". Σε αυτό το ποίημα υπάρχει ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό της πρώιμης ποίησης του Yesenin - μερικές φορές δεν είναι αρκετά κατανοητές οι λέξεις για τον αστικό αναγνώστη, όπως "coroges", πολλά θρησκευτικά σύμβολα, για παράδειγμα "άγιος άγιος", "παράδεισος", "εύθραυστος Σωτήρας", "στις εικόνες της εικόνας". Ο αναγνώστης αμέσως βυθίζεται σε μια ατμόσφαιρα καλοσύνης, φωτεινούς χαράς και καθαρότητας που επισκέπτεται ένα άτομο μετά από μια εορταστική θεία υπηρεσία. Ο ποιητής ενισχύει την καλλιτεχνική αντίληψη των εικόνων με μια συλλαβή λέξεων, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός κουδουνιού.

Αφιέρωμα στην πατρίδα

Το έργο "Goy you, Rus, αγαπητοί μου" αναλύεται πολύ εύκολα, ο ποιητής είναι πολύ ευαίσθητος και χύνει όμορφα ολόκληρη την ψυχή του σ 'αυτόν, και αυτό οφείλεται στο τεράστιο ποιητικό του ταλέντο. Ο Yesenin είναι μια λεπτή φύση, δημιουργεί μια ευχάριστη κατάσταση και σημειώνει ότι ποτέ δεν θα ανταλλάξει το άρωμα του μελιού και των μήλων που συνοδεύει πάντα τον καλοκαιρινό Σωτήρα και ένα χαρούμενο κοριτσάκι γέλιο σε σύγκριση με το χτύπημα των σκουλαρικιών.

Ο ποιητής, αισθάνεται και συνειδητοποιώντας ότι σοβαρά κοινωνικά προβλήματα ωριμάζουν στη σύγχρονη κοινωνία του , φαίνεται να ζηλεύει τους αγρότες, οι οποίοι του φαίνεται να οδηγούν μια πιο σωστή και λογική ζωή από τη δική του. Και αυτό είναι όλο γιατί ξέρουν πώς να χαίρονται ακόμη και τα μικρότερα και, το σημαντικότερο, να τιμήσουν τις παραδόσεις των προγόνων τους. Ο πλούτος τους είναι μια εύφορη γη, πράσινα δάση και λιβάδια, μπλε ποτάμια και λίμνες που ευχαριστούν τον ποιητή με την παρθένα ομορφιά τους. Τα ποιήματα του Χισενίν ήταν πάντα γεμάτα με αυτή την έκσταση.

Ουρανό

Ήταν ένας τέτοιος λαϊκός λυρικός αγρότης που περιελάμβανε το έργο "Goy you, Rus, αγαπητό μου". Η ανάλυση του ποιήματος αποκαλύπτει όλες τις σκέψεις του ποιητή, ο οποίος ειλικρινά πιστεύει ότι αν υπάρχει ένας παράδεισος στον κόσμο, είναι σίγουρα στη ρωσική ύπαιθρο, στην οποία ο πολιτισμός δεν έχει φθάσει ακόμη, και κατάφερε να διατηρήσει την παρθένα καθαρότητα και την ελκυστικότητά του. Αυτές οι αντανακλάσεις επιβεβαιώνουν τα λόγια του "δεν έχουν παράδεισο, δίνουν την πατρίδα μου", με την οποία τελειώνει το ποίημά του, συγκεντρώνοντας έτσι ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Τώρα είναι σίγουρο ότι ήταν ξεκάθαρο τι ήθελε να πει ο Σεργκέι Έσενιν στο ποίημά του "Πηγαίνετε, εσείς, η Ρωσία, αγαπητέ μου". Η ανάλυση για άλλη μια φορά μας λέει ότι είναι πολύ χαρούμενος που αισθάνεται μέρος της πατρίδας του και του λαού του. Και αυτή η συνειδητοποίηση γι 'αυτόν είναι πιο σημαντική από όλους τους θησαυρούς και τα πλούτη του κόσμου, γιατί ποτέ δεν θα αντικαταστήσει την αγάπη του για την πατρίδα, την οποία απορρόφησε με το γάλα της μητέρας και που τον προστατεύει όλη του τη ζωή.