Nikolai γλώσσες: βιογραφία

Το πρώτο τρίτο του XIX αιώνα σημαδεύτηκε από ένα γοητευτικό «χρυσή» ώρα για τη ρωσική λογοτεχνία, η οποία έδωσε άψογη ποιητές λεγόμενο χρόνο Πούσκιν. Τώρα είναι η αιώνια πυλώνες της νοημοσύνης, η γνώση της αγάπης, καλοσύνης και ομορφιάς, με βάση την οποία αυξήθηκε περισσότερο από μία γενιά ανθρώπων. Ένας από αυτούς τους ποιητές NM Γλώσσες - ένα Α Σ Pushkina και Ν Β Gogolya.

Νικολάι yazykov: βιογραφία

Ο ποιητής γεννήθηκε στις 4 του Μάρτη, 1803 σε μια μικρή πόλη στο Βόλγα Σιμπίρσκ. πλούσια παλιά αριστοκρατική οικογένεια της είχε βαθιές ρίζες. Σαν παιδί, Νίκολας είχε ανατραφεί στην καλύτερη των κοσμικών παραδόσεων. Έλαβε άριστη εκπαίδευση στο σπίτι, οπότε είναι πολύ νωρίς άρχισε να γράφει ποίηση, ακόμα και λάτρευε αυτό το επάγγελμα.

Στην ηλικία των 12, το 1814, είχε σταλεί στο Ινστιτούτο Μεταλλειολόγων στην Αγία Πετρούπολη, εκεί εκπαιδεύονταν τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του. Αλλά αυτό το πεδίο δεν ήταν για τη γλώσσα της ψυχής, και μερικές φορές έριξε τις σπουδές του. Ωστόσο, ο καθηγητής λογοτεχνίας Markov, που τον αγαπούσε σαν γιο, ένας νεαρός άνδρας να μελετήσει επιμελώς έκανε ερευνητικές εργασίες και το Πανεπιστήμιο Derzhavin. Το 1820, μετά την αποφοίτησή τους, τη γλώσσα αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο κτίριο Μηχανικών, αλλά εκεί σύντομα σταμάτησε να πηγαίνει στο σχολείο, και απελάθηκε.

Dorpat απροσεξία

Στην Αγία Πετρούπολη Γλώσσες Νικολάι Μιχάιλοβιτς εξοικειωθεί με τον κύκλο του διάσημου συγγραφέα και το 1819 έγινε το πρώτο τυπωμένο. Θαύμαζε και σπούδασε με σπουδαίους δασκάλους όπως Karamzin, Zhukovsky, ο πατέρας, Βύρωνα, Πούσκιν και τους νέους. πρώτη ποιητική δώρο Του παρατηρήσει AF Voeikov που δημοσίευσε ποιήματά του στο «Sorevnovatele». Συμβούλεψε Νικολάι Μιχάιλοβιτς εισάγετε το φιλοσοφικό Πανεπιστήμιο Dorpat, όπου ο ποιητής άρχισε να μελετά Δυτικής Ευρώπης, ρωσική λογοτεχνία, και κυριολεκτικά έπεσαν στη μητρική στοιχείο τους.

φοιτητές του Πανεπιστημίου ήταν διάσημη για διασκέδαση περιπέτειες τους, ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση αλκοόλ, πίνοντας τραγούδια, μονομαχίες με σπάθες. Γλωσσικά στοιχεία σύντομα παρατηρήσει και ευνοείται από Zhukovsky και Πούσκιν Delwig, ο οποίος τον κάλεσε στο 1824 για να Mikhaylovskoye του και στο στίχο στο AN έγραψε στο Wolfe: «Ναι Yazikova ποιητή μου Φέρτε μαζί σας!». Αλλά συνάντησή τους πραγματοποιήθηκε μόλις δύο χρόνια αργότερα.

η ζωή είναι όμορφη

Σε μια πολύ ήπια εποχή του ονόματος του ποιητή έγινε γνωστό, ηχηρά στίχους του πέρασε στη μουσική και τραγούδησε στη χορωδία των φοιτητών. Γλώσσες Νίκολας ήταν στην ευχάριστη θέση Dorpat αισθησιακή ζωή, αλλά ποτέ δεν έχασε την εθνική αξιοπρέπειά του. Και παρά την ελεύθερη και πλούσια περιβάλλον, τα συναισθήματά του για την πατρίδα του, δυνάμωσαν και τραγουδιέται ποίηση.

Ως εκ τούτου, οργάνωσε ακόμα έναν κύκλο της ρωσικής φοιτητές. Σε Dorpat πέρασε 8 καλύτερες χρόνια της ζωής του, αλλά λόγω των συνεχών ξέγνοιαστες binges πανεπιστήμιο και αποφοίτησε χωρίς δίπλωμα το 1829. Yazikova έσωσε από το γεγονός ότι ήταν πολύ καλά διαβασμένος, και από τη στιγμή που σχηματίζεται μια μεγάλη βιβλιοθήκη.

Από συνάντησε Πούσκιν Trigorskoye σε Wolfe το 1826. Η συνάντηση αυτή επηρέασε την Yazikova ποίηση, και ο ίδιος ο Πούσκιν ήταν ενθουσιασμένοι με την δημιουργικότητα του ποιητή. Τελευταία περιέγραψα όλες τις εντυπώσεις του στο υπέροχο ποίημά του «Trigorskoye».

Μόσχα και το Γραφείο

Μετά την αποφοίτησή του το 1829 μετακόμισε στη Μόσχα και έζησε στο σπίτι Elagin-Kireevskys στο Red Gate. Ελάτε να τον συχνά ήρθε να επισκεφτεί Πούσκιν, Odoyevski, Baratynsky και άλλα. Ο ποιητής πήγε γρήγορα στο Σλαβόφιλος κύκλο «της Μόσχας της Κυβερνήσεως.» Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου έγραψε πολλά από τα δικά του, μπορούμε να πούμε τα καλύτερα ποιήματα.

12 Σεπτεμβρίου 1831 Γλώσσες Νικολάου διορίστηκε ως υπάλληλος του Γραφείου του Land Survey, η οποία είχε θεωρηθεί ως εμπόδιο για τη δημιουργικότητά τους. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο ποιητής ήθελε να αποσυρθεί κάπου στο χωριό, και να γράφουν περισσότερα. Αλλά το 1833 είχε διαγνωστεί με νευροσύφιλης - μια ασθένεια του νωτιαίου μυελού. Παραιτήθηκε, έφυγε από τη Μόσχα και μετακόμισε στο κτήμα του στην Σιμπίρσκ, όπου συλλέγονται ρωσικά τραγούδια και απολαμβάνουν την ποιητική τεμπελιά. Αλλά η ασθένεια έχει σταδιακά προχωρούν, και το 1837 Γλώσσες πήγε στη Γερμανία, όπου δεν είχε πάρει καλύτερα.

Στο Hanau συναντήθηκε με τον Γκόγκολ, και το 1842, μαζί επισκέφθηκαν τη Ρώμη και τη Βενετία. Όταν λοιπόν ήταν πιο εύκολο, πάλι με ανυπομονησία ανέλαβε την πένα. Αυτή τη στιγμή Γλώσσες έγραψε το ποίημα «Περί του Ρήνου». Στα τέλη του καλοκαιριού του 1843 η κατάστασή του ήταν απελπιστική, και επέστρεψε στην πατρίδα του. Στη Μόσχα, για την υγεία του έβλεπε τον παλιό του φίλο Καθηγητής Inozemtsev. Αλλά η γλώσσα αργοπεθαίνει, μόνο διασκέδαση του έχει γίνει μια εβδομαδιαία συνάντηση των φίλων τους συγγραφείς.

Εμπνευσμένη από τις απόψεις των φίλων του Σλαβόφιλοι ποιητή χτυπήσει τους Δυτικούς για το περίφημο καταχρηστική μήνυμα «προς το μη-δικό μας», στην οποία οι δυτικοποιημένα μέλη της ομάδας κάλεσε τους εχθρούς της πατρίδας. Στη συνέχεια έγραψε ένα κομμάτι Γλωσσών «Σεισμός» που Zhukovsky θεωρείται το καλύτερο στη ρωσική ποίηση. Παρά την σοβαρή ασθένειά του, ο ποιητής συνέχισε να γράφει ποίηση και, σύμφωνα με Γκόγκολ, έφθασε το υψηλότερο κατάσταση λυρισμό.

Θάνατος στο χείλος

Τον Δεκέμβριο του 1846 στο ρελαντί Yazikova εμφανίστηκε μετά από ένα κρύο πυρετό, και άρχισε την προετοιμασία για το θάνατο. Ποιητής κάλεσε έναν ιερέα να εκτελέσει το τελευταίο καθήκον της χριστιανικής, έκανε μια κηδεία σειρά, κατάρτισε έναν κατάλογο των ανθρώπων που ήθελε να δει στην κηδεία και διέταξε τα γεύματα κηδεία για δείπνο.

26 του Δεκέμβρη, 1846 στις έξι η ώρα το βράδυ Γλώσσες Νικολάου πέθανε ήσυχα. Η κηδεία του στο Tverskaya Street, στην εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, και θάφτηκε στο Μοναστήρι Danilov. Σήμερα ο τάφος του, όπως τον τάφο του Γκόγκολ μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Νοβοντέβιτσι.