Ρήσεις του «Αλίμονο από Wit». Αφοριστικό κωμωδία Α Σ Griboedova

«Αλίμονο από Wit» - ένα από τα πιο γνωστά και πιο αναφέρεται έργα της ρωσικής λογοτεχνίας. Σε αυτό έχουν γράψει δεκάδες άρθρα και μονογραφίες, κάνει ένα τεράστιο ποσό των παραγωγών.

«Αθάνατοι» αφορισμούς

Ωστόσο, η πρόβλεψη βγήκε αληθινή Ι Α Goncharova εκφράζεται από μισό αιώνα πριν: «Αλίμονο από Wit», περίληψη της οποίας είναι γνωστό, ίσως, κάθε πολίτης της Ρωσίας, όχι μόνο άντεξε την απαγόρευση των δοκιμών, αλλά και τον έλεγχο της φήμης. Σε κανένα μικρό μέτρο συνέβαλε στην επιγραμματική έκφραση και την ακρίβεια. Ρήσεις του «Αλίμονο από Wit» έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος του ρωσικού πολιτισμού. Στην πραγματικότητα, ακόμη και πριν από Goncharova διορατική Πούσκιν, δήλωσε ότι «το ήμισυ του στίχου πρέπει να τεθεί σε μια παροιμία,» αναφερόμενος στο εκπληκτικό αφοριστικό ύφος της κωμωδίας.

Πράγματι, το κείμενο του παιχνιδιού κυριολεκτικά «σπασμένα» για ένα απόσπασμα. Πολλοί Ρώσοι χρησιμοποιούν τώρα αφορισμούς Griboyedov, ακόμα και χωρίς να το γνωρίζουν. Φαίνεται, πάντα υπήρχε στα ρωσικά λόγια του «Αλίμονο από Wit» όπως το «happy hours, δεν παρακολουθούν» ή «ήρωας του μυθιστορήματος μου.» Ο κατάλογος συνεχίζεται και επάνω. Επιπλέον, και η ίδια η έκφραση «Αλίμονο από Wit» - μια σύντομη και εκφραστικό σύμβολο των ψυχολογικών προβλημάτων του ανθρώπου. Αφρώδης αφορισμούς σε μια κωμωδία τόσο πολύ ώστε να δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ελαφρότητας. Και φαίνεται ότι «Αλίμονο από Wit» Griboyedov έγραψε με μια ανάσα, σε μια έκρηξη έμπνευσης.

δημιουργική αναζήτηση

Και σήμερα φαίνεται περίεργο το γεγονός ότι Griboyedov θα μπορούσε να αμφιβάλει στον τίτλο, πήρα και διέσχισε τα ονόματα των χαρακτήρων, και η ίδια η ιδέα του προϊόντος ήταν σημαντικά διαφορετικό από το συνηθισμένο επιλογές μας.

Την ίδια στιγμή, τα πάντα ήταν ακριβώς έτσι. Το θέμα της «δαιμόνιο μυαλό» ήταν ένα από τα φαβορί για το δράμα στο εξωτερικό αιώνες XVIII-XIX. Πρώτα απ 'όλα, ήταν χαρακτηριστική της γαλλικής σατιρικής κωμωδίας. Ήταν στην γαλλική κωμωδία Griboyedov μελετηθεί και αφοριστικό συντομίας. Αλλά εδώ είναι το πράγμα: το αντικείμενο χλευασμού σε αυτές τις κωμωδίες δεν έγινε κοινωνίας, αλλά από την exposer, ο οποίος πήρε επάνω του την αμφίβολη αποστολή του δικαστή και του προφήτη. Αφιέρωμα για την παράδοση και έδωσε Griboyedov. Στην κωμωδία ήρωας «Φοιτητής» εκθέτει επίσης την εταιρεία, και μονολόγους του είναι εντυπωσιακά θυμίζει την οργισμένη ομιλία Chatsky, αλλά οι αποχρώσεις είναι εντελώς διαφορετική. Και δεν είναι μόνο ότι τα λόγια του «Αλίμονο από Wit» με μεγαλύτερη ακρίβεια και επιτυχία. Όλη η ύλη στη θέση του συγγραφέα. Αν οι «μαθητές» του συγγραφέα συμπάθειας δεν είναι σαφές από την πλευρά του ήρωα, στην κωμωδία «Αλίμονο από Wit» Griboyedov αναφέρεται στον ήρωα είναι πολύ πιο δύσκολη. Το γεγονός αυτό συχνά δεν λαμβάνεται υπόψη. Σοβιετική λογοτεχνική κριτική συχνά αντίστροφης πόλωσης υποτιμώντας το επώνυμο ήρωα Chatsky. «Αλίμονο από Wit» ερμηνεύτηκε με τέτοιο τρόπο ώστε Chatsky ήταν το φερέφωνο των ιδεών του συγγραφέα. Αλλά αυτό δεν είναι η περίπτωση. Wise ζωή και διπλωματική εμπειρία συγγραφέας κωμωδία «Αλίμονο από Wit» credo που μπορεί να διατυπωθεί ως «έξυπνη υπηρεσία στην Πατρίδα», γνωρίζει πολύ καλά όχι μόνο προκαλεί συμπάθεια ειλικρινή ώθηση Chatsky, αλλά και τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με το πάθος της συνολικής άρνησης του πάντες και τα πάντα. Ο συγγραφέας, βέβαια, απευθύνεται στη θέση «Θα χαρούμε ελαφάκι αηδιαστικό», η οποία έχει γίνει μια κρουαζιέρα (είχε ακούσει, από τον τρόπο, με τον συνθέτη Aleksandra Alyabeva), αλλά δεν είναι όλοι σε Chatsky κοντά Griboyedov.

Chatsky και αφορισμούς

Πρώτα απ 'όλα, ο ήρωας δεν είναι αρκετή νοημοσύνη, κατά μία έννοια - ενηλικίωση. Δεν είναι τυχαίο υπό μορφή σχεδίου Chatsky αναφέρονται ως «Τσαντ». Και είναι, φυσικά, όχι μόνο στην νύξη για το PY Chaadaev. Griboyedov προσέλκυσε και ενώσεις με την ίδια ρίζα «παιδιά» - Εδώ και «παιδί», δηλαδή ένα παιδί, και αυτός που το «ζάλη» - που είναι, τυφλή, δεν είναι σε θέση να σκεφτούμε καθαρά. Αργότερα, AS Griboyedov μαλάκωσε «διαφάνεια» από τα ονόματα του ήρωα, αλλά δικαίως πίστευε ότι τα αυτιά έχων, ας ακούσει.

Αφοριστικό ονόματα χαρακτήρα

Αυτές οι συμβουλές, βέβαια, δεν είναι τυχαία, αν λάβουμε υπόψη ότι η κωμωδία γράφτηκε «στο σταυροδρόμι» της διάφορες κατευθύνσεις, όπως κλασικισμού και του Διαφωτισμού ρεαλισμό. Κατά την παράδοση των περιοχών αυτών, κυρίως κλασική, χαρακτήρες ονόματα «προτροπή» της φύσης, που περιείχαν χαρακτηριστικό.

«Αλίμονο από Wit» ακολουθεί αυτή την παράδοση. Σύντομη περιγραφή των παραγόντων δείχνει ότι τα ονόματα σχεδόν όλων των χαρακτήρων σε ένα ή τον άλλο τρόπο σχετίζονται με τη σημασιολογία συνομιλία: FAMUSOV (ένας από τους οποίους λένε), Skalozub (χαμόγελα, αλλά δεν λέει τίποτα), MOLCHALIN (αυτός που είναι σιωπηλός), REPETILOV (αυτός που είναι σε θέση μόνο να επαναλάβω), κ.λπ. Το αποτέλεσμα είναι μια εικόνα της κοινότητας των κωφών, η οποία δεν μπορεί να ακουστεί, και τα οποία δεν έχουν τίποτα να πω, μια κοινωνία στην οποία «η αμαρτία δεν έχει σημασία, η φήμη δεν είναι καλό.» Ως αποτέλεσμα, οι δημοφιλείς εκφράσεις «Αλίμονο από Wit» συμπληρώνεται με ένα άλλο - «Υπάρχει κάτι απεγνωσμένα να έρθει!»

Ρήσεις των ηρώων

Στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι τυχαίο το όνομα του κεντρικού ήρωα κωμωδία - Chatsky. «Αλίμονο από Wit» αρχίζει με το γεγονός ότι ο ήρωας σπεύδει να θυμώσει καταγγελίες από σχεδόν όλους, αλλά το αποτέλεσμα του αγώνα είναι δεδομένη. Ο ήρωας είναι πολύ αφελής και συναισθηματική, για να συνιστούν κίνδυνο για τον κόσμο Famusovs.

Και διασημότητες έχουν γίνει φτερωτό λέξεις Chatsky, που απευθύνεται τόσο στον εαυτό του και στην Σοφία ( «Μακάριοι είναι εκείνοι που πιστεύουν, - την θερμότητα στον κόσμο»), πικρή αντηχεί στο οικόπεδο. Chatsky απογοητευμένος, ταπεινωμένος, προδομένοι. Αυτός οφείλει τίποτα να αποδείξει και κανείς δεν πείστηκε. Το μόνο πράγμα που ενοχλεί Famusov - είναι, «Ω! Ω, Θεέ μου! Τι θα πει Princess Mary Aleksevna «!

αφοριστικό τίτλο

Είναι ενδιαφέρον ότι, στην αρχική εκδοχή της κωμωδίας είχε μια ελαφρώς διαφορετική ονομασία, η πιο εστιασμένη στον αναγνώστη την εγκατάσταση του συγγραφέα, «Αλίμονο στο μυαλό.» Ωστόσο, αυτό αλλάζει το όνομα του Griboyedov. Φαίνεται ότι η διαφορά είναι μικρή, αλλά στην πραγματικότητα είναι τεράστια. «Αλίμονο μυαλό» - είναι μια τραγωδία ευφυής άνθρωπος σε μια κοινωνία όπου οι άλλοι δεν είναι τόσο έξυπνος. Και στο παιχνίδι Griboyedov για αυτό μελωδία, βέβαια, είναι παρούσα.

Αλλά «Αλίμονο από Wit» - το όνομα του με την ευρύτερη έννοια, επειδή, ίσως, ήταν η λαϊκή έκφραση. Η κοινωνία είναι τοποθετημένα τόσο άδικο και παράλογο το γεγονός ότι η εμφάνιση του «μυαλού» είναι καταστροφικό όχι μόνο για το «μέσο του νου», αλλά και για όλους τους άλλους. Η εμφάνιση Chatsky υπέστη ό, τι FAMUSOV (που αφορά το σκάνδαλο), Σοφία (έχασε ένα αγαπημένο του πρόσωπο και την πίστη στην αγάπη), MOLCHALIN (χάνει την προοπτική και την καριέρα), ο Chatsky. «Αλίμονο από Wit» είναι χτισμένο σε ένα παράδοξο: το μυαλό, το οποίο πρέπει να φέρει τη δημιουργία, φέρνει μόνο την καταστροφή. Ποιος φταίει: αν μόνο η κοινωνία ή «κακό μυαλό» Chatsky - ο αναγνώστης και ο θεατής πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό της. Και επειδή πραγματικά τους ήχους για πάντα, ίσως το πιο διάσημο ρητορικό ερώτημα Chatsky: «Ποιοι είναι οι δικαστές»